เจียงซั่วกับไป๋ไคติดตามวั่นจิ่นหรงมาถึงสุดแดนภาคเหนือ—แม่น้ำมรณะ

ท่ามกลางหิมะและน้ำแข็ง มาถึงหมู่บ้านพิลึกแห่งหนึ่ง ขณะตามรอยวั่นจิ่นหรง พบบ้านหลังหนึ่งสร้างด้วยเถ้ากระดูกและน้ำแข็ง เป็นสิ่งปลูกสร้างสีเทาที่ไม่มีทั้งประตูและหน้าต่าง

เจียงซั่วยังไม่ทันพบอะไรก็โดนตีหัวจนสลบเหมือด

ฟื้นมาอีกที พบว่าตนเองถูกกักอยู่ในสิ่งปลูกสร้างที่ไม่มีประตูหน้าต่างแม้แต่บานเดียว

และเขาไม่ใช่หนึ่งเดียวที่ถูกขังในนี้

อีกคนหนึ่งถึงกับเป็นฉินอีเหิงที่หายตัวไปนาน